درباره ژرمن شپرد :

مهم‌ترین نکاتی که در مورد «سگ» ژرمن شپرد باید بدانید!

• اگر فردی هستید که بخاطر مشغله کاری یا سبک زندگی معمولا مدت زیادی بیرون از خانه هستید، ژرمن شپرد انتخاب مناسبی برای شما نیست. زیرا تنهایی بیش از حد، سگ ژرمن شما را عصبانی و افسرده می‌کند.

• ژرمن شپرد سگ فعال و باهوشی است. بهتر است سرش را گرم آموزش، بازی و کارکردن کنید. ورزش‌های بدنی و روانی روزانه جزو اساسی‌ترین نیازهای این نژاد از سگ می‌باشند.

• ژرمن شپرد معمولا نسبت به غریبه‌ها بامحبت نیست! برای آنکه سگ شما اجتماعی شود و با غریبه‌ها بهتر کنار بیاید، لازم است از تولگی او را آموزش دهید و اجازه دهید حضور در کنار آدم‌ها و مکان‌های مختلف را تجربه کند.

• سگ نژاد ژرمن شپرد ریزش موی بسیار زیادی دارد. بطوری که به «ژرمن موریز» معروف شده است! بنابر این ضروری است که هفته‌ای چند بار موهای بدنش را شانه بزنید.

• ژرمن شپردها به نگهبانی معروف هستند و دراین کار فوق‌العاده‌اند. اما قرار نیست همیشه به چشم یک سگ نگهبان به او نگاه کنید؛ زیرا در این صورت ممکن است پرخاشگر و خشن بار بیاید. سگ های ژرمن دوست دارند همراه با خانواده به تفریح بروند و دشت وسیعی در اختیار داشته باشند تا بتوانند آزادانه انرژی فراوان خود را در آن خالی کنند.

• اگر به سلامت و اصالت این نژاد اهمیت قائل هستید، در خریدتان کاملا دقت کنید و به سراغ فروشنگان و پرورش‌دهندگان مطمئنی بروید. همچنین آزمایش‌ها و تست‌های سلامت، سابقه «واکسیناسیون» و پرونده «پزشکی» او را نیز با دقت بررسی کنید.

تاریخچه نژاد سگ ژرمن شپرد

«سگ ژرمن شپرد» نسبتا نژاد جدیدی است. همه چیز به سال 1899 برمی‌گردد؛ به زمانی که فردی به نام کاپیتان مکس ون استفانیتز (Max von Stephanitz) که در سواره نظام آلمان‌ها خدمت می‌کرد، به دنبال ایجاد نژادی از سگ بود که در میان سگ‌های نگهبان بی‌همتا باشد. قرن‌ها قبل از استفانیتز، چوپانان آلمانی، همچون سایر چوپانان اروپایی، برای نگهبانی از گله‌هایشان به سگ‌های نگهبان وابسته بودند. برخی از سگ‌ها بسیار توامند بودند و چوپان‌ها مسافت‌های زیادی را طی می‌کردند تا سگ ماده خود را توسط یکی از این سگ‌های قدرتمند باردار کنند. با این وجود، هیچ‌کدام از این اقدامات در ایجاد یک سگ چوپان قدرتمند موفق آمیز نبودند.

در سال 1899، استفانیتز از ارتش بازنشست شد و پس از آن شغل دوم خود را آغاز کرد و تنها هدف او، پرورش سگی بود که از همه سگ‌‌های گله خود برتر باشد. وی مطالعات زیادی در زمینه روش‌های تولید نژاد سگ انجام داد و سفرهای زیادی در آلمان داشت تا در نمایشگاه‌های سگ شرکت کند و از نزدیک آن‌ها را مورد بررسی قرار دهد.

استفانیتز از سگ‌های نگهبان زیادی بازدید کرد، سگ‌هایی که ورزشکار، باهوش یا توانمند بودند. اما نتوانست همه این صفات را یکجا در یک سگ ببیند. تا اینکه روزی در حال بازدید از یک نمایشگاه سگ بود که سگی با شمایل گرگ نظرش را جلب کرد. او به سرعت این سگ را خریداری کرد و او را هکتور لینکشین (Hektor Linksrhein) نامید. البته بعدها نام این سگ را به هوراند و گرافث (Horand v Grafeth) تغییر داد. قدرت بدنی بالا و هوش سرشار این سگ استفانیتز را به شدت تحت تاثیر قرار داد، تا جایی که تصمیم گرفت تولید نژاد این سگ را ادامه دهد.

خبر بد برای استفانیتز این بود که آلمان رشد چشمگیری در صنعت پیدا کرده بود و نیاز چندانی به وجود چنین سگ‌‌های نگهبانی احساس نمی‌شد. بنابر این او پیشنهاد داد که این سگ در خدمت #پلیس و #ارتش قرار بگیرد. او به واسطه ارتباطات خوبی که با بخش نظامی داشت، دولت آلمان را متقاعد کرد که از این نژاد در ارتش و پلیس استفاده کند. در طول جنگ جهانی اول، ژرمن شپرد تحت عنوان سگ «صلیب سرخ» ، پیغام‌رسان ، ناجی ، نگهبان و حمل کننده مواد غذایی به ارتش خدمت می‌کرد.

اگرچه ژرمن شپرد ها قبل از جنگ جهانی اول وارد ایالات متحده آمریکا شدند، اما این توانایی بالای او در جنگ بود که جای خود را در دل نظامیان باز و سگ‌های زیادی را راهی خانه کرد! البته سرهنگ دونکان آمریکایی هم نقش اساسی در معروفیت این نژاد داشت و با انتقال یک توله ژرمن شپرد از فرانسه به آمریکا و آموزش او را به ستاره محبوب فیلم‌های سینمایی تبدل نمود.

هرچند که متحدین تحت تاثیر توانایی‌های ژرمن شپرد قرار گرفته بودند، اما اصالت آلمانی این سگ برایشان خوشایند نبود. به همین دلیل در سال 1917، آمریکایی‌ها تصمیم گرفتند تا نام ژرمن شپرد را به #سگ شپرد تغییر دهند. در انگلیس هم نام این سگ به سگ گرگی آلساتیان تغییر پیدا کرد. البته در سال 1931 آمریکایی‌ها مجددا تصمیم گرفتند تا از نام اصلی این نژاد استفاده کنند و در سال 1977 نیز در انگلیس مجددا از عنوان ژرمن شپرد استفاده شد.

استفانیتز تمام هم و غم خود را روی اصلاح نژاد ژرمن شپرد گذاشت و در سال 1922 متوجه شد برخی از ویژگی‌های این سگ در حال تغییر است. به عنوان مثال شاهد سرد مزاجی و افزایش میزان خرابی دندان در این نژاد بود. بنابراین تصمیم گرفت سیستمی را با هدف کنترل کیفی این نژاد توسعه دهد. بر این اساس، قبل از اقدام به تولید مثل، هر توله سگ ژرمن باید از تست‌های مختلف عبور می‌کرد تا میزان هوش، سلامت روانی و بدنی او مورد تایید قرار گیرد.

وزن و اندازه استاندارد سگ ژرمن شپرد چقدر است؟

متوسط قد ژرمن شپرد نر از 60 تا 65 سانتی‌متر و قد ژرمن شپرد ماده از 55 تا 60 سانتی‌متر متغیر است. وزن ژرمن شپرد هم از 22 تا 40 کیلوگرم می‌باشد.

خصوصیات و ویژگی‌های شخصیتی سگ ژرمن شپرد چیست؟

سگ ژرمن شپرد دارای شخصت نسبتا منزوی و کناره‌گیری است. این سگ محتاط است و کمی زمان می‌برد تا دوست پیدا کند، اما وقتی با کسی دوست شد، به شدت وفادار خواهد بود. ژرمن شپرد در کنار خانواده‌اش نرم و آرام است، اما زمانی که تهدید می‌شود با قدرت برخورد می‌کند که همین ویژگی نگهبان بسیار خوبی از این سگ ساخته است. ژرمن شپرد سگ بسیار باهوشی است و در صورتی که به خوبی آموزش ببیند، تقریبا در انجام هر کاری توانمند خواهد بود. از باخبر کردن یک فرد ناشنوا به زنگ تلفن گرفته تا بوکشیدن و پیدا کردن فردی که زیر بهمن گیر افتاده است.

بررسی سطح سلامت و انواع بیماری های سگ نژاد ژرمن شپرد :

سگ‌های ژرمن شپرد بطور کلی دارای سطح سلامت بالایی هستند، اما همانند سایر انواع نژادها، در معرض بیماری‌های مختلفی قرار دارند. بنابر این اهمیت بسیار زیادی دارد که از انواع این بیماری‌ها آگاه باشید. اگر قصد دارید توله ژرمن شپرد خریداری کنید، مطمئن شوید که از یک پرورش‌دهنده معتبر و مطمئن توله را می‌خرید و حتما سوابق پزشکی و گواهینامه‌های سلامت توله و والدینش را به دقت بررسی کنید.

برای تایید سلامت سگ ژرمن شپرد، گواهی‌نامه‌های مختلفی وجود دارد. به عنوان نمونه میتوان گواهی‌نامه سلامت ارتوپدی حیوانات (Orthopedic Foundation for Animal) را نام برد که برای سلامت قسمت‌های باسن و آرنج، سلامت غدد و بیماری ویلربرند (Willebrand’s disease) صادر می‌شود. داشتن این گواهینامه‌ها برای اطمینان از سلامت توله ضروری است. شما می‌توانید اعتبار انواع گواهینامه‌های پزشکی را در وب‌سایت ofa.org مورد بررسی قرار دهید.

برای مراقبت و نگهداری از سگ ژرمن شپرد چه نکاتی را رعایت کنیم؟

نژاد سگ ژرمن شپرد که در اصل با هدف نگهبانی از گله پرورش یافت، همواره آماده به خدمت است! در واقع این سگ انرژی بسیار زیادی دارد و برای تخلیه و سوزاندن آن، نیازمند ورزش و تمرین روزانه است. بنابراین خوب است برنامۀ منظمی برای دویدن روزانۀ سگ خود تدارک ببینید. اگر ژرمن شپرد خود را به مدت طولانی از ورزش کردن محروم کنید، دردسرها و مشکلات زیادی در انتظار شما خواهد بود! کسالت و بیکاری منجر به بروز مشکلات رفتاری مانند جویدن، پارس کردن و کندن خواهد شد. البته سگ ژرمن شپرد علاوه بر تمرین‌های بدنی و فیزیکی، به تمرین‌های ذهنی هم نیاز دارد. مانند دیگر سگ‌های گله، ژرمن شپرد ها زیاد پارس می‌کنند.

آموزش دستور «ساکت» باید تبدیل به بخشی از برنامه آموزشی ژرمن شپرد شما باشد. سگ های ژرمن علاقه زیادی به جویدن دارند و از نابود کردن چیزها با استفاده از آرواره‌های قوی خود، لذت می‌برند (البته احتمالا شما لذت نخواهید برد!). توجه داشته باشید که جویدن چیزهای سفت می‌تواند به دندان سگ شما آسیب برساند. همچنین قورت دادن استخوان‌ها و اشیاء کوچک هم ممکن است ژرمن شپرد شما را دچار خفگی کند.

بنابر این ضروری است دائما سگ خود را تحت نظارت داشته باشید و حواستان به اشیاء و چیزهای خطرسازی که در محیط زندگی‌تان قرار دارد جمع باشد. البته یکی از بهترین راه حل ها، استفاده از اسباب‌بازی‌های جویدنی است که معمولا به شکل استخوان هستند و می‌توانند همزمان به سلامت سگ و خورده نشدن اشیاء منزل به شما کمک کنند.

بهداشت و نگهداری از پوست و موی بدن سگ های ژرمن شپرد :

سگ نژاد ژرمن شپرد در اصل برای نگهبانی از گله‌ها در شرایط آب و هوایی سخت تربیت شده است و پوشش دولایه بدن آن که اندازه متوسطی دارد، کاملا مناسب انجام این وظیفه می‌باشد. این پوشش از سگ ژرمن در برابر باران، برف، غبار و خاشاک محافظت می‌کند.

ژرمن شپردها موریزی بسیار زیادی دارند، بطوریکه به ژرمن موریز معروف شده‌اند! سگ‌های ژرمن در طول سال بطور مداوم مو می‌ریزند و 2 بار در سال هم موریزی اساسی دارند. بنابر این اگر سگ ژرمن شپرد می‌‌‌خواهید، برای دیدن موهایش در سراسر خانه و زندگی خود آماده باشید! و بدانید که هیچ راه حل جادویی برای جلوگیری از این موریزی وجود ندارد. پس، سعی کنید این حجم از موریزی را بپذیرید. با این وجود، اگر 2 یا 3 بار در هفته موهای ژرمن شپرد خود را شانه کنید، موهای کمتری در خانه خود پیدا خواهید کرد.

توجه داشته باشید که تنها زمانی سگ ژرمن خود را به حمام ببرید که واقعا نیاز به آن داشته باشد. زیرا شست و شوی زیاد روغن بدن سگ شما را که برای سلامتیش ضروری است، از بین می‌برد. به خاطر داشته باشید که ژرمن شپردها به تمیزی علاقه و تمایل بسیار زیادی دارند.

ناخن‌های ژرمن شپرد خود را 1 بار در ماه کوتاه کنید و گوش‌هایش را هفته‌ای 1 بار به دقت مورد بررسی قرار دهید تا قرمزی، زخم، جوش یا عفونتی نداشته باشد. هنگام بررسی گوش سگ خود می‌توانید با استفاده از یک گوش پاک‌کن کتانی و مرطوب، به آرامی داخل گوش را (نه چندان عمیق) مالش دهید تا از عفونت‌های احتمالی گوش جلوگیری شود. البته دقت داشته باشید که نباید چیزی را داخل کانال گوش سگ فرو کنید و تنها قسمت بیرونی را تمیز نمایید.

سگ ژرمن شپرد با کودکان و سایر حیوانات خانگی چه رفتاری دارد؟

با توجه به ذات و خلق و خویی که سگ ژرمن دارد، نباید انتظار داشته باشیم با کودکانی که نمی‌شناسد رفتار دوستانه‌ای داشته باشد. اما بطور کلی سگ قابل اعتمادی است.

ژرمن شپرد می‌تواند در کنار سایر سگ‌ها و حیوانات خانگی هم با صلح و دوستی زندگی کند. البته لازم است از تولگی او را در تعامل با حیوانات دیگر قرار دهید و به او آموزش دهید تا با سایر حیوانات خانگی رفتار دوستانه‌ای داشته باشد. در غیراین صورت, معرفی یک ژرمن شپرد بالغ به سایر حیوانات خانگی می‌تواند دشوار و چالش برانگیر باشد.

وب سایت :

http://www.nutripet.ir

اینستاگرام :

https://www.instagram.com/nutripetir

غذای خشک سگ ادالت( نژادهای کوچک) با ۲۱% پروتیین

غذای خشک سگ ادالت( نژادهای کوچک) با ۲۱% پروتیین

با مکمل پروبیوتیک

این محصول بر اساس نیازهای بدنی سگهای بالغ نژاد کوچک فرموله شده و حاوی 21% پروتئین تازه دامی همراه با مکمل های ویتامین و مواد معدنی کمیاب مورد نیاز بدن سگهای  بالغ نژاد کوچک می باشد.این محصول یک غذای کامل است و در کنارآن نیازی به غذای دیگری نیست .

https://www.instagram.com/nutripetir

http://nutripet.ir

#nutri #ادالت #تریر #

باکسر

آیا خوردن بال مرغ برای سگ مضر است ؟

آیا خوردن بال مرغ برای سگ مضر است ؟

بال‌های مرغ با توجه به چربی بالایی که دارند از جذابیت خوبی بین مردم برخوردار هستند اما انجمن پیشگیری از چاقی حیوان خانگی (APOP) هشدار داده است که صاحبان حیوانات در برابر تغذیه سگ یا گربه‌های خانگی در برابر خوردن استخون‌ها بال دقت نموده و چنین غذایی را در برای وعده غذایی حیوانات خانگی خود در نظر نگیرند. این امر به خاط آن است که استخوان مرغ در هنگام خورده شدن توسط حیوانات خانگی ممکن است، شکسته شود و همین شکستگی باعث ایجاد انسداد در رود آن‌ها شده و یا وضع از این هم بدتر شود. پس سعی کنید؛ استخوان بال مرغ را نیز در سبد غذای حیوانات خانگی خود قرار ندهید.